Na een paar dagen nog steeds geen nieuwe volger Alex. Mmm, misschien is hij op vakantie of heeft hij andere zaken aan zijn hoofd? Maar het blijft weken stil, en dat terwijl de tweets van Alex binnenstromen, vol met business wetenswaardigheden, onzinnige locatie mededelingen (‘Ik zit een biertje te drinken bij café ‘X’) en orakelachtige wijsheden.
Waarom volgt Alex me niet? Het voelt als een persoonlijke afwijzing.
Aha, Alex vindt zichzelf reuze interessant. Het is niet meer dan logisch dat ik aan zijn lippen hang. Als een ware Celebrity twitteraar, met miljoenen volgers en slechts een handvol mensen die hij zelf terugvolgt, is hij tot de conclusie gekomen dat mijn tweets niet eens het proberen waard zijn. Alex's ego is te groot geworden. Een heuse Twitter snob.
Het debat over iedereen volgen die jou ook volgt is al tijden bezig. Sommige zeggen dat de echte waarde ligt in het volgen van mensen met dezelfde interesses. Anderen zeggen dat het juist waardevol is om onderdeel uit te maken van een grote community.
Er zijn geen regels, uiteraard, maar er is ook nog zoiets als etiquette. Waarom zou je iemand niet het voordeel van de twijfel gunnen en hem of haar terug gaan volgen? Ik heb het hier natuurlijk niet over de vele spammers die ook te vinden zijn op Twitter. Een veel genoemd nadeel van deze aanpak is dat er te veel tweets binnenstromen en dus je niet meer up-to-date bent. Dat is een raak punt. Volg duizend mensen en je zult zeker niet alle berichten meer kunnen lezen. Bovendien heb je meer kans om de berichten te missen van mensen die je juist wel wil lezen. Echter, in de praktijk is het volgen van meer mensen juist leuk. De variëteit aan discussies en meningen is boeiend. Bovendien kunnen mensen die elkaar volgen een directe message sturen, een superefficiënte manier van communicatie.
Iedereen heeft zijn eigen Twitter filosofie, wie ze willen volgen, wat ze tweeten en hoe vaak.
Maar in ieder geval, als ik je persoonlijk ken, dan moet je niet denken dat je leuker bent dan ik!
Wat is jouw persoonlijke Twitter volg filosofie?
